Jij hebt het, net als wij allemaal, ook al gezegd bij start van deze maand

We zijn mei nog maar net binnengewandeld, en toch hoor je het al overal:

“Het is al mei, je merkt het ook aan de dagen.”

Die zin wordt steevast gevolgd door de klassieker:

“Wat gaat de tijd snel. Ik weet niet waar de tijd naartoe is.”

Niemand weet het, maar iedereen zegt het.

Elke nieuwe maand lijkt het officiële startschot van nieuwe voornemens — meestal dezelfde als vorige maand. Gezonder eten, meer bewegen, iets doen met dat ene idee van vorig jaar. Het is alsof de kalender telkens een frisse laag motivatie oplevert.

En tegelijk kijken we al voorzichtig vooruit:

“Binnenkort is het weer bouwverlof.”

Of ook een klassieker:

“Ik moet nog beginnen aan mijn goede voornemens van januari.”

Toch is het mooi: een nieuwe maand voelt altijd als een mini-nieuwjaar. Je krijgt plots zin om iets te veranderen, ook al blijft uiteindelijk alles hetzelfde.

En ook dat… zeggen we elke maand opnieuw.